कळत-नकळत.

चाहुल लगता त्याची, मन मोहरून जाते,
कळत-नकळतच वारयावर, एक गंध घेउन येते..
वेड्या मनाला माहित आहे की तो येणार आहे माज़्या भेटीसाठी,
पण तरीही हुरहुर लगते, तो भेटणार कधी?
मनाचा मोर नाचू लागला, प्रेमाचा चाहुलीने,
वाट पाहू लागले में त्याची, चातकाचा आतुरतेने॥
मित्र म्हणुनच आला तो आयुष्यात,
पण कळत-नकळतच शिरला ह्रुदयात..
आणि मग... धुंद ज़ालें शब्द सारे, धुंद ज़ाल्या भावना,
प्रेमरूपी सागराची में करू लागले अर्चना..